Nisa Haber

Anoreksiya Hastalığı ve Ben

282 Defa Okundu
02 Kasım 2021 - 13:14
Anoreksiya Hastalığı ve Ben

Bugün Beslenme alışkanlığıma nasıl başladığımı anlatacağım. İlk belirtmem gerekirse benim beslenme alışkanlığım hep bozuktu… Ben sabahları kahvaltı yapmazdım, Yada süt ekmek yerdim, ballar tereyağları sucuk, işte kola günde 1 litreden fazla kola içerdim, su hiç içmez kola içerdim.

13 yaşımda 60 kiloya kadar çıktım, kendimce bir şeyler yapmaya çalıştım. Diyet yaptığımı düşünerek tamamen aç kaldım işte akşam fazla yedim. Verdim mi kilo?

Evet verdim… Ama fazlasıyla geri aldım kilolarımı.

Biz sülale olarak yaşamak için yemek yemiyoruz, yemek için yaşıyoruz. Yemek yemeği çok seviyordum, tatlı çikolata, kola, cips, kızartmalar yani sağlıksız ne varsa hepsini seviyordum. Gece kahvenin yanında tatlılar, kurabiyeler. Neler, neler. Şimdi gelelim yemek yeme bozukluğum nasıl oluştu. Minik, minik kilo verişlerim fazlasıyla alışlarım 2008 yılına kadar devam etti. Bedensel engelim yüzünden bağırsaklarım asla çalışmıyordu, haplarla idare ediyordum. 2010 yılında şiddetli bir karın sırt bağırsak ağrısı ve tıkanıklığı oldu. Yediklerimi çıkartmaya başladım. Doktora gittiğimde safra kesesinde taş dediler, yediklerimi çıkartma nedeni bu.

İlk başta evet öyleydi, Dönem, dönem safra kesesine bağlı olarak ağrılar yediklerini çıkartmalar oluyordu. Ama ilerleyen zamanlarda bunu alışkanlık haline getirmeye başladım. Özellikle akşamları canım ne istiyorsa yiyordum sonra lavaboya gidip çıkartıyordum. Ben kendi irademle buna dur dedim. 1 seneye yakın idare ettim.

Kuzenimin eşini ani ölümü beni tekrar o alışkanlığa itti, yemek yediğim zaman midem bulanıyor şiştim sırtım ağrıyor gibi bir çok bahanenin arkasına sığınıyordum. Yemeği yedikten sonra aman nasıl olsa safra kesem ağrıyacak diyordum. Ama safra kesemin ağrıması bahane çünkü. 2012 yılına kadar bu kusma alışkanlığım dönem, dönem devam etti. 2012 yılında Diyetisyen Fatma Turanlı Hocamıza gittik kuzenim yengem ve ben. 1 sene devam ettikten sonra bıraktım. Yine bir kayıp yaşadım, o gün çıkartmaya başladım. Ve bu bende yavaş, yavaş alışkanlık haline geldi, yine dönem, dönem tutuyordum kendimi ama bir anda yine başlıyor yemek yerken ki o an anlatamam sizlere. Bazen geceleri kalkıp ekmek arası yiyordum sonra gidip çıkartıyordum. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi oluyordu, ellerim titriyordu. Bazen dur Filiz sen güçsüz bir değilsin diyordum. Çok kısa sürüyordu bu yine başa alıyordum.

Ben eğitimsiz bir insanım ama eğitimsiz kalmayan bir insanım. Hep okudum, biliyordum gittiğim süreci, irademin güçlü olması yenilmemi engelledi, Ama maalesef Anoreksiya yani yeme hastalığı hep benimleydi, özellikle gece atıştırmalıklarım hep sağlıksızdı. Çıkarma isteğini engelleyemiyordum, ellerim titriyor midem bulanıyor. İlk senelerde sadece akşamları oluyordu sonradan sabah öğle akşam fark etmedi, ağzıma iki lokma bir şey attığımda gidip çıkartıyordum. Nasıl engelledim, ben bu hastalığa yakalanmayacağım, ben iradesiz değilim güçsüz hiç değilim. Allah’ın verdiği nimetleri kendi isteğimle çıkartmam haram dedim. Asla tamamen yenemedim, esiri de olmadım, o hastalığa belki de tamamen yakalanmamıştım. Çok zor günler geçirdim, bazılarını ailem anladı safra kesesinden dediler ama sadece o değildi, psikolojik bozukluk sıkıntı hepsi bir etkendi, ben 4.5 sene öncesine kadar sıkıldığımda, üzüldüğümde aşırı yiyen biriyim. Yedikten yarım saat sonra kusma isteği artıyor ellerim titriyor midem bulanıyor. Kilo verdin mi diye düşünürseniz hayır ben vermedim. Benim dönem, dönem nüksediyor, bir ay normal olsam ikinci ay kesinlikle yine aynı oluyor. Hiç tartılmıyordum, yemeğe devam ediyordum, her tarafım ağrıyordu başım her gün ağrıyordu.. Hep huzursuzdum, gizli gizli bile yemek yediğim oluyordu, Çorba bile içsem bana fazla geliyor sonra gidip çıkartıyordum. Kilo alıyordum, nefes darlığı başladı hareket kısıtlılığım bir sürü sorun yaşamaya başlamıştım. Çıkardıktan sonra ağlama ataklarım oluyordu. Bir yandan ailem anlamasın diye kendimle mücadele ediyordum.

Bir sabah bu devran böyle gitmez dedim. Psikolojimin daha kötü olmasına müsaade etmedim. Çünkü hayatım boyunca ah yazık vah yazık bana demedim.

Evet ben Anoreksiya hastalığına yakalanmıştım, beynim bana oyun oynamadığı için bu hastalık beni tamamen ele geçiremedi. Bazı hastalıklar siz istemediğiniz sürece sizi yenemez. Bazı şeyler beyinde biter.

Zayıflamaya nasıl başladım, hastalıktan nasıl kurtuldum gelecek yazımda anlatacağım.

HABER HAKKINDA GÖRÜŞ BELİRT
Yorum Yok
YASAL UYARI! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen kişiye aittir.

Nisa Haber @ 2023